“Ik weet wel waarom zoveel studenten mij om feedback vragen!”

Ik hoor en zie het haar nog zeggen. Heel terloops, vrolijk, maar vanuit een diepe overtuiging. En ze had gelijk. Zij is een van die docenten. Een van die docenten die uitgebreid de tijd neemt om feedback te geven, die haar studenten kent en dus ook leerzame feedback kán geven. Een van die docenten waardoor studenten zich gezien en gehoord voelen, waar ze vertrouwen in hebben, waar ze bewondering voor hebben, waar ze van dúrven leren. Een docent naar mijn hart, naar ieders hart. Een echte. Een ‘HIT’ docent.

Heb je het manifest gelezen?

Het manifest waarin we de High Impact Teaching (HIT) kenmerken van een docent beschreven hebben? Dat is waar dit over gaat.

Ze was een inspiratie voor mij. En ze heeft me menig keer aan het denken gezet. Was ze perfect? Tuurlijk niet! Niemand is perfect. Maar inspirerend was ze wel. En ze heeft mij geholpen om anders te gaan denken, anders te gaan geloven en anders te gaan doen. Om te leren,  hoewel de naam er toen nog niet was, hoe een HIT docent te worden. Want werkplezier, geliefd zijn en impact hebben op de ontwikkeling van studenten… Tsja, het is misschien een open deur, maar wat mij betreft was het zijn van een HIT docent mijn hoogst haalbare doel.

En dat is waar ik het met je over wil hebben.

Zelf worstelde ik nogal met het coachend begeleiden van projectgroepen. Ik kon het prima voorbereiden en bedenken maar merkte dat ik tijdens de bijeenkomsten veel te snel antwoorden gaf en binnen de kortste keren weer klassikaal les stond te geven. En dat met mijn achtergrond als coach! Ik zou dit toch moeten kunnen? Ik schaamde me… Hoe bespreek je zoiets met een collega? “Ik heb jarenlang een coachingspraktijk gehad en krijg het voor de klas niet voor elkaar om te coachen?” Het is natuurlijk wat kort door de bocht maar jee… Het voelde kwetsbaar me te realiseren dat ik iets wilde worden, of liever nog wilde zijn, wat ik nog niet was.

Toch heb ik het gedaan. Het bespreekbaar gemaakt. Niet altijd even handig. Soms wat te luidruchtig om mijn eigen schaamte en onzekerheid te overschreeuwen. Soms wat te omzichtig omdat ik bang was beoordeeld, of erger nog, veroordeeld te worden. Maar ik heb het gedaan. Het vroeg moed om mijn onmacht te erkennen, om het met anderen te delen, hier feedback op te vragen en om openlijk te gaan leren. Als het nou kon zónder dat vallen en opstaan! Maar helaas, onzichtbaar leren is er als docent niet bij!

Aan de andere kant was het evenzo spannend en kwetsbaar om mijn successen te delen. Zou wat ik geleerd heb het vieren wel waard zijn? Zou dat waar ik nu zo trots op ben voor anderen de gewoonste zaak van de wereld zijn? Zouden mijn collega’s niet gaan denken dat ik loop op te scheppen?

Verander het onderwijs, begin bij jezelf

Het delen van mijn onzekerheid bleek de deur naar een ander contact, naar het tot stand te brengen van het vertrouwen dat nodig is om van elkaar te dúrven leren. Het heeft me ongelofelijk veel gebracht. Als docent, maar ook in het de relatie met collega’s. We hebben allemaal iets te leren. Dat aan elkaar laten zien maakt dat we respect kunnen hebben voor elkaars leerproces, dat we elkaar beter gaan begrijpen, waarderen en kunnen ondersteunen. Want hoe leuk is het om een ander te inspireren met dat wat jij goed kan? En hoe fijn is het om het succes te delen en met een high five te bezegelen? Daarbij, we vragen het elke dag weer van onze studenten! Het wordt tijd dat we ook bij ons zelf te rade gaan:

Hoe leren wij zelf?

Als je dit leest kan ik met zekerheid zeggen dat je het beste met je studenten voor hebt. Dat je wil leren en bereid bent hiervoor te doen wat nodig is.

Het goede nieuws: Je hoeft het niet alleen te doen

Laten we het samen doen. Jij, ik en zoveel mogelijk andere docenten in Nederland. Laten we samen gaan staan en erkennen dat we iets willen veranderen. Dat we willen gaan naar een plek waar we nu nog niet zijn. Dat we de ambitie hebben te komen tot excellent onderwijs. En dat wij het beste uit onszelf gaan halen om die HIT docent te worden die studenten daarvoor zo nodig hebben.

Het vraagt wel wat van je om te durven zeggen wat jij nodig hebt, wat jij wil leren. En het is ook best spannend om je ideeën en successen te delen en anderen daarmee te inspireren.

Maar hey! Als ik dat durf, dan durf jij dat toch ook!BewarenBewaren

BewarenBewaren