21ste-eeuwse vaardigheden: zijn ze écht wel zo belangrijk?
In deze blog wil ik graag een video met jullie delen waarvan ik denk dat iedere docent deze zou moeten zien. Want jullie kennen allemaal wel de 21ste-eeuwse vaardigheden en de kans is groot dat jullie hier in jullie onderwijs ook tijd aan besteden. Tot zover doen we allemaal heel goed mee met de les, en zijn we up to date. Maar… hebben we onszelf daar wel een dienst mee bewezen? Helpen ze onze studenten wel echt verder?
Ik ga je een paar vragen stellen, wees eerlijk en kritisch!
Vind jij het een goed idee dat hier zoveel aandacht aan wordt besteed?
Waarschijnlijk zullen vele van jullie bevestigend antwoord op deze vraag. Begrijpelijk, want 21ste-eeuwse vaardigheden zijn hot, iedereen heeft het er immers over. Dan de volgende vraag:
Denk jij dat kennis belangrijker is dan vaardigheden?
Hier verwacht ik al iets meer verschillen in jullie antwoorden, maar nog steeds zal een groot deel van jullie (denk ik) het belang van vaardigheden hoger inschatten dan dat van kennis. Immers, jullie leiden studenten op tot beroepsbeoefenaars en die moeten beschikken over vaardigheden, meer nog dan over panklare kennis. Toch? Of is het juist belangrijk om te zorgen voor de benodigde (voor)kennis?
Ik nodig je uit om de video van Erik Meester te bekijken, getiteld “De holle retoriek van de 21st-century skills” of het gelijknamige artikel te lezen. Onderaan deze blog staat een poll en ik wil je dan ook vragen deze in te vullen. Ik ben namelijk heel benieuwd hoe jullie denken over kennis en 21ste-eeuwse vaardigheden na het zien van de video of het lezen van het artikel! Wat vind jij belangrijker? Reacties zijn uiteraard ook van harte welkom in het reactieveld.
Veel kijk- en/of leesplezier!
Artikel
7 Reacties
Een reactie versturen

Florerend beroepsonderwijs
Laat duizend bloemen bloeien voor florerend onderwijs
In dit boekje staan kleine, diverse praktijkverhalen van studenten en docenten die het grotere onderwijsverhaal kunnen voeden, vormen én veranderen. Genuanceerde verhalen over wat goed en minder goed lukt in het samen ontwikkelen en leren als bijdrage aan florerend beroepsonderwijs. Wij zijn van mening dat het belang van het contact en de samenwerking tussen docent en studenten weer eens goed in het licht gezet mag worden.
Flexibel onderwijs in de praktijk
“Met flexibel onderwijs willen we voldoen aan de persoonlijke leerbehoefte van elke student.”
De kunst van pedagogiek en didactiek
“Studenten ervaren een verbetering van het onderwijs, docenten hebben veel kennis en ervaring opgedaan in pedagogisch, didactisch handelen.”
Ik vind de stelling niet goed, want wij gaan ervan uit dat het aanleren van 21e eeuws vaardigheden hoort bij het aanleren van de kennis van het beroep. Het een kan niet zonder het ander. Wij gebruiken de 21e eeuws vaardigheden in de didactiek, maar de inhoud van het beroep blijft de kern van de opleiding. De vaardigheden zijn een manier om de stof te verwerken en meteen je voor te breiden op het werken in de 21e eeuw.
Het gaat volgens mij ook om de combinatie van alle vaardigheden in de context van het beroep. Ook de ideeen van Mick en Eric hieronder bevestigen dat er nog veel meer vaardigheden zijn die van belang zijn. Daarbij is er niet zoveel 21e eeuws aan. Het gaat inderdaad om zaken voor elkaar te krijgen. Ethiek, nieuwsgierigheid, doorzettingsvermogen etc zijn zeker zo belangrijk.
Wellicht dat deze link hiervoor nog inspiratie biedt: https://www.youtube.com/watch?v=H14bBuluwB8&t=9s
Ik ben het met Conny eens. Het is niet dat we ons alleen maar op de 21ste-eeuwse vaardigheden moeten storten maar dat we juist die vaardigheden moeten koppelen aan de beroepsgerichte kennis en vaardigheden. Op deze manier worden onze studenten toekomstgericht opgeleid!
Ik heb de poll daarom ook niet ingevuld, ze zijn allebei belangrijk.
Fraai college op beeld. Voldoende aangrijppunten om na te denken over leren op school. In de beroepscontext mis ik hier organisatieleren hetgeen mijn inzien van groot belang is binnen MBO beroepsopleidingen. Leren omgaan met nieuwe en veranderende omgevingen is impliciet opgesloten in de terminologie die gebezigd wordt als 21 eeuwse vaardigheden. Zorgen dat dingen gebeuren en we ons verwonderen over het resultaat!
Waar het in toenemende mate om gaat, is het vermogen ’to get things done’. Nog maar in weinig situaties bouw je een duurzame carriere op basis van louter theoretische bagage. Die zgn. 21th century skills zijn dus wel degelijk belangrijk. Dat hierbij kennis van de materie en de context van wezenlijk belang is, moge duidelijk zijn; in geen enkele situatie is men erbij gebaat dat de ‘fatuous things get done’.
Mooi, zo’n “webbinar” Precies lang genoeg voor mijn treinreis, dank!
Wat deze meneer zegt is natuurlijk waar: Kennis is een voorwaarde om vaardig te worden in je vak. De vraag voor mij blijft: moeten we als docent alle kennis weer gaan aanbieden?? Ik heb liever dat ze er door mijn training achter komen dat ze bepaalde specifieke kennis nog missen, en dat ze zonder die kennis nooit vaardig zullen worden. Dat maakt deelnemers actief en dat genereert vraag en behoefte aan kennis. Op dat moment wil ik graag kennis aanbieden!
Ik ben het eens met het feit dat alleen skills armoedige studenten oplevert. Alleen kennis idem dito. Het kerngedeelte dat ik mis naast de discussie skills versus knowledge is ‘Character’, het vormend element van onderwijs dat gaat over mens worden in deze wereld (om met Biesta te spreken). Hierbij blijken naast skills en Knowledge onder ‘Character’ de volgende eigenschappen te vallen:
1) Mindfulness
2) Curiosity
3)Courage
4)Resilience
5)Ethica
6)Leadership
(Bron: Four Dimensional Education. Fadel, Bialik & Trilling, 2015)
Dat lijken mij minstens eigenschap die waardevol zijn in combinatie met gedegen kennis en ontwikkelde vaardigheden