Iets meer dan een jaar geleden begon het allemaal. Er ontstond veel ruimte in mijn leven, mijn relatie ging uit. Weg toekomstplannen, veel vragen en heel veel ruimte. Bij grote veranderingen kom ik steeds weer uit bij dezelfde vraag: wat wil ik nu echt?

Reizen is altijd een grote passie van mij geweest. Ik heb al mogen genieten van diverse culturen, geuren, mensen en landen. Het krachtigste is dat je ‘gedwongen’ wordt om anders te gaan kijken naar opvattingen over het geloof, eten, cultuur, familie, onderwijs etc. Je brengt hierdoor je eigen opvattingen aan het licht en dan leer je zo verschrikkelijk veel over jezelf. Wanneer ik in een andere omgeving ben, waar ze het (totaal) anders aanpakken, zet mij dat altijd aan tot nadenken en dat verbreedt mijn blik. Gaaf toch?

Reizen dus. En meteen kwam ik eigenlijk weer in een nieuwe zoektocht: wat wil ik nu echt, wie zijn belangrijk voor mij, waar krijg ik wel en geen energie van, wat voor lessen kan ik hier nu uit halen? Het resulteerde in: ik ga een wereldreis maken! Voor mij is reizen nooit van kerk naar kerk geweest of zo snel mogelijk alle sightseeing plekjes afvinken. Het liefst laat ik mij onderdompelen in de cultuur, zoals in een gastgezin in Zambia waar ik heb gewoond. De wereld is ontzettend mooi en op dit moment gaat er van alles kapot. De ene natuurramp naar de andere komt voorbij en toch komen we nog onvoldoende in actie. We gaan lekker door met het kappen van bomen, we eten veel vlees en vaak veel meer dan nodig. Bedrijven nemen de stap niet om echt over te gaan op actie, de drang naar geld lijkt het grootst in plaats van een voorbeeld willen zijn en creatief te denken om een manier te vinden om hun bedrijf én de wereld gezond te houden. We kennen het probleem, waarom komen we dan niet genoeg in actie?

Dit is een vraag die in mijn hoofd blijft zitten. Volgens mij is de kans op een escape te groot. We voelen het in Nederland nog te weinig, de urgentie wordt volgens mij nog niet echt gevoeld bij iedereen omdat we nog niet echt direct geraakt worden door bijvoorbeeld een verschrikkelijke natuurramp zoals in vele andere landen. Het is soms ook moeilijk te overzien, er is veel over te doen en er is ook een grote groep die het probleem bagatelliseert. Wat is dan waar? En moet ik dan echt afstand doen van dat lekkere stuk vlees? Er is altijd een reden om iets niet te doen, of om je eigen gedrag goed te keuren. Het probleem lijkt soms niet te overzien en het tast je eigen leefstijl wellicht te veel aan. Misschien voelt het wel als een soort bedreiging en kijken we liever niet naar hoe groot het werkelijke probleem is? Hoe meer ik me erin verdiep, hoe groter de drang om wél over te gaan tot actie.

Even terug naar mijn grote passie voor reizen. Deze passie heb ik niet alleen en daarom ga ik samen met Leonie op reis. Het ticket was geboekt naar Bangkok, 13 januari zouden we op wereldreis gaan. Dit voelde niet goed: de wereld over vliegen, al het moois bezoeken terwijl we door al onze (vlieg)reizen deze plekken vernielen. Reizen is iets wat zo ontzettend veel mensen doen, vliegtickets zijn heel goedkoop geworden dus waarom zou je met de trein gaan als het goedkoper is om te vliegen en het je ook nog tijd bespaart? Wij hebben ons ticket geannuleerd. En toen ontstond er ruimte voor waar het eigenlijk écht om ging: onze Green Travel Challenge is ontstaan:

Wij willen onze passie voor reizen combineren met een wereldwijd probleem: de klimaatverandering. Wij willen de uitdaging met onszelf aangaan om zo duurzaam mogelijk te reizen en onze dilemma’s aankaarten met jullie. We willen in beeld brengen hoe duurzaamheid wereldwijd leeft en mensen die zich inzetten voor duurzaamheid een stem geven door hun projecten of lifestyle in beeld te brengen. Het is een ontdekkingstocht waarin we ons laten inspireren en we willen mensen inspireren om ook in actie te komen door bij te dragen aan duurzaamheid.

Globale route

We starten op 2 februari in onze woonplaats: Groningen! Wij stappen op de fiets om eerst in Nederland allerlei duurzame projecten en initiatieven te bezoeken en hierover te schrijven en in beeld brengen. Na Nederland trekken wij de wijde wereld in: Zuid-Europa, Oost-Europa en per elektrische auto of trein verplaatsen we ons uiteindelijk naar Moskou om daar met de TransMongolië Express naar Bejing te reizen. Vanuit China zakken we naar beneden om uiteindelijk Australië en Nieuw-Zeeland te bereiken.

In het werk voor OAB Dekkers geniet ik enorm van het werken met jullie. Samen sparren over onderwijs, hoe kan het toch weer iets beter? Hoe krijg ik studenten in beweging? Of struggles tijdens een onderwijsontwikkeltraject die uiteindelijk tot een geweldig onderwijsconcept leiden en waardevollere lessen met meer energie. Het is zo ontzettend gaaf als dit lukt en ik wil iedereen bedanken waar ik afgelopen tijd mee heb mogen werken. Zonder jullie had ik nooit zoveel kunnen leren. Met buikpijn ging ik het gesprek aan met Peter over de reis, want ik dacht ik moet deze gave baan opzeggen. Ik heb enorm geluk want ik krijg de mogelijkheid om met onbetaald verlof te gaan. Heerlijk om een jaar te mogen ontdekken, spelen en weer allerlei nieuwe dingen te leren en andere mensen ontmoeten. Wat een kans, en wat is er veel mogelijk! Dank daarvoor.

Ik ben ook erg nieuwsgierig hoe jullie denken over welke rol duurzaamheid in het onderwijs zou moeten spelen. Laat vooral een bericht achter!

Wil je meer over onze Green Travel Challenge weten?