zomaar een maandagochtend

Ik kom kletsnat binnen bij de Hogeschool, de laatste loodjes voor de vakantie, iedere keer weer druk, meehelpen begeleiden en nakijken, losse eindjes, veel wat nog af moet enz. Steeds weer een voornemen om niet al te hectisch de vakantie in te gaan… en toch weer niet gelukt.

Ik ga eerst even naar het koffiehoekje, natte jas uit, bestel een koffie en een bananenbrood. De hele vriendelijk dame van het koffiehoekje zegt, terwijl ik sta te wachten: “Wat fijn dat je er weer bent! Lekker hè dat bananenbrood, die had je vorige week ook toch? Hoe was je weekend?” Ik schakel.. wat een lieve vraag…maar het weekend, was heerlijk ja, mooi weer, lekker buiten, vrienden enz. Ik vraag haar terug…zij ook lekker buiten, en voetbal gekeken natuurlijk. Daarna zegt ze: “Geniet van je koffie en een fijne dag!” Insgelijks!

Mijn humeur over de regen en het haasten is omgeslagen naar ‘wat heerlijk om hier te zijn, beetje nat maar eigenlijk lekker verkoelend buitje’.

In gedachten verzonken en op weg naar de achtste verdieping, bots ik tegen een schoonmaakwagen op…sorry, sorry… “Geeft niks meisje”, zegt hij, “Druk zeker?” Ik zeg; “Ja sorry in gedachten verzonken.” “Aaahhh, mooi”,  zegt hij, “dat is toch heerlijk, lekker mijmeren.” Haha, ja eigenlijk wel. ”Succes vandaag!” “Ja, jij ook!”

Als ik op de wc mijn handen aan het wassen ben hoor ik een appje binnenkomen. Twee docenten: “Jac, we zitten in lokaal 8AC10, we komen er niet uit wat we allemaal eerder bedacht hadden voor het vak, kun je even aansluiten?” Ja dat kan, ik sluit even aan, ze wisten het al weer. Samen gaan we er door heen en bevestigen het oorspronkelijke idee erachter, zodat het straks in september weer goed klaar staat. We doen het samen, samen zoeken, even meedenken, elkaar en de studenten helpen, leren enzovoort. Wat een vriendelijke fijne oefenomgeving hier…

Ik bedenk mij weer; we doen het samen, het hele studiejaar al, mét en voor de studenten. Ook de laatste loodjes!