Wie van jullie is vroeger jong geweest? Wie van jullie is vroeger naar school geweest? Wie van jullie ging vroeger met plezier naar school?Wat maakte dat plezier? De inhoud van de les of toch kaarten, vrienden, liefde…Zijn studenten wel te motiveren? Jazeker, maar voor heel andere zaken dan school. Schooltijd is de overtreffende trap van verloren tijd.
In mijn blog van 24 januari gaf ik de belangrijkste gebruiksaanwijzingen voor de omgang met de puber. In deze blog een vervolg en een aanscherping in 4 concrete tips.
Jongeren zijn sociaal gemotiveerd en niet zakelijk
Wanneer ik een willekeurige puber vandaag vraag om in de zomer een week naar Ibiza te komen om te klussen aan mijn (denkbeeldige) zomerhuis. Ik betaal en er mag zoveel mogelijk gefeest worden. Het enige wat ze moeten regelen is de reis en ze moeten zorgen dat ze op tijd aankomen: wie van jullie denkt dat ze er op tijd zijn? Plannen en organiseren kunnen ze dus. Het gaat om de context.
Kortom om studenten te motiveren vragen we de verkeerde zaken van ze:
(tip 1) Geef ze verantwoordelijkheid, moeilijke (maar haalbare) opdrachten en veel sociaal contact
Excuses aan alle opleidingen maar een school is voor veel jongeren een slechte plaats om te leren: stage, praktijk met opdrachten die er toe doen of levensechte projecten zijn relevant. We leren allemaal, en de puber zeker, het makkelijkst door te starten bij concrete ervaringen.
Dit komt omdat die hersenen van een jongeren tot ongeveer 25-26 jaar zich nog aan het ontwikkelen zijn: de hardware staat er maar de bedrading is nog niet af. In deze fase van ontwikkelt de puber bovendien drie identiteiten: wie ben ik echt – wat doe ik – en vooral wat vinden anderen van mij. Dit maakt dat jongeren individueel aardig, sociaal en verstandig kunnen zijn maar zich in groepen (soms) misdragen. Het is van belang voor iedere docent om oog te hebben voor het groepsbelang van studenten: daarin leren ze hoe het moet. Niet van ons als volwassenen. Wij zijn bejaard, ons leven is voorbij en zij worden vooral niet zoals wij.
Ze worden zoals hun groepsgenoten.
Doordat die identiteiten nog aan het ontwikkelen zijn stuiteren ze nog alle kanten op en zijn ze nog niet stabiel:
Wij (de volwassenen) overschatten de jongeren op hun sociaal-emotionele vaardigheden omdat ze soms heel erg verstandig kunnen zijn. We onderschatten de jongeren op hun oplossend vermogen, creativiteit en verantwoordelijkheid.
(tip 2) Draai dit om: geef ze belangrijke opdrachten die er echt toe doen en begeleid ze heel intensief sociaal emotioneel
Ook nog iets over de tijdsbeleving van de jongeren. Wie van jullie heeft studenten die weleens moeite hebben om uit bed te komen?
Dezelfde student die vervolgens ‘s avonds nog uren doorgaat en alle opdrachten lekker uitstelt.
De studenten kunnen hier nog niet zo veel aan doen; wij, de docenten, moeten dat begrijpen en een stukje van ze overnemen
Hun slaaphormoontje (melatonine) werkt nog niet optimaal. Het wordt te laat aangemaakt en is ‘s ochtends nog niet op. Tijdsbesef en tot actie overgaan is nog niet goed ontwikkeld.
Wanneer een student zegt : “Ik ga morgen echt beginnen”; weet jij genoeg: niet dus.
Tijdsbesef bestaat nog niet echt bij de jongeren. Een opdracht van over 4 weken is nog een eeuwigheid. Pfoe het is wel vroeg hoor half negen. Ze zijn echt nog niet wakker het eerste uur!
Je mag het eerste uur wel plannen maar ben je er van bewust dat ze op die tijd nog niet aan staan!! Het rode lampje van standby brandt nog,
(tip 3) Help ze met plannen en uitvoeren: neem het een tijdje van ze over. Korte cycli, duidelijke afspraken en positieve feedback
Want….
- De puber is in ontwikkeling
- Het is de tijd van nog niet weten, kunnen of doen maar er kan nog heel veel ontwikkeld worden.
- Is de jongeren te motiveren? JAZEKER
- Door beloning
- Ze zijn extreem gevoelig voor waardering (door oxcitocine/ dopamine) en ongevoelig voor straf van een volwassene (in de groep is dat anders)
(tip 4) Beloon inspanning in plaats van prestatie. Dus niet wat haal je mooie cijfers, wat ben je slim (of wat ben je mooi): dit zijn eigenschappen waar ze zelf niets voor hoeven doen en dat leidt eerder tot faalvermijding waardoor ze minder gaan doen.
Beloon het werk wat ze gedaan hebben, de pogingen die ze ondernomen hebben, dat ze niet hebben opgegeven dat ze hebben doorgezet etc. Deze waardering helpt het werk in uitvoering heel erg.
- Samengevat is de student van nu te motiveren: JA
- Geef ze verantwoordelijkheid
- Geef ze een groep van soortgenoten waarmee ze aan het werk mogen
- Help ze met plannen en met hun identiteitsontwikkeling
- En beloon de inspanningen en het doorzettingsvermogen.
Succes ermee!
0 reacties