Laten we onbetrouwbaar toetsen!

Maar wel valide met een betrouwbaar proces

We toetsen nog steeds heel wat af in het Nederlandse beroepsonderwijs. Eerder schreef ik een blog waarin ik berekende hoeveel docententijd er uitgaat naar het toetsen (minstens 1 fte op een team van 25 docenten). En veel van die docententijd is úit contact met studenten en met een beperkte leeropbrengst voor diezelfde studenten.

Een vervolgvraag die we hierbij kunnen stellen is: wat zeggen al die toetsen over het daadwerkelijke niveau en functioneren van studenten? Ofwel: Is het de investering eigenlijk wel waard?

Tijdens het proces van het construeren van toetsen wordt er veel tijd besteed aan de toetsmatrijs, het schrijven van een goede rubric, kalibreren over het gewenste gedrag, het bepalen van een eventuele cesuur, het formuleren van een antwoordmodel, het bedenken van goede casussen en een analyse van vormtechnische aspecten van de vragen. Bijna allemaal gericht op het construeren van een zo betrouwbaar mogelijk meetinstrument of meetmoment.

Op zich is er natuurlijk niets mis met de constructie van een betrouwbare toets. Als je bijvoorbeeld het kennisniveau van een student meet, is het fijn dat de uitslag niet afhankelijk is van de beoordelaar of het meetmoment.

Echter….

Ik vraag mij af of de tijd die gestoken wordt in het construeren, controleren, analyseren, evalueren én bijstellen van betrouwbare toetsen niet beter in andere zaken gestoken kan worden. Welke zaken bedoel ik dan?

Bijvoorbeeld deze:

• Hoe krijgen we zicht op het gedrag en het niveau dat we in de werkelijkheid van de student willen zien? Aan welke leeruitkomst werkt de student?
• Onder welke condities heeft de student dit gedrag/ handeling/ product tot stand gebracht?
• Wat zegt deze observatie of beoordeling over het totale niveau van de student?
• Is deze observatie/handeling representatief voor het echte niveau van de student?

Kortom, mijn punt is dat er meer tijd en energie gestoken moet worden in het verzamelen van valide informatie bij het verrichten van echte en relevante werkzaamheden door de student dan in het construeren van betrouwbare toetsen.

Want:

• Ik wil graag een heldere en betrouwbare procedure zodat een student weet hoe er over zijn/haar niveau beslist wordt;
• Ik wil zoveel mogelijk van de docententijd in contact met de student;
• Ik wil studenten vrijheid geven in de wijze waarop zij kunnen aantonen over een bepaalde bekwaamheid te beschikken;
• Ik wil besparen op werkdruk en administratieve last;
• Ik wil toetsen waar studenten veel van leren;
• Ik wil toetsen waarin feedback en feedforward vanzelfsprekend zijn;
• Ik wil toetsen waarin de beslissing administratief van aard is en waarbij de beslissing voor niet één student als een verrassing komt.

Dus wat mij betreft verschuift de aandacht van het maken naar betrouwbare toetsen naar het verzamelen van valide informatie over en met de student in een betrouwbaar en transparant proces.

Ik ben benieuwd naar jullie opvattingen over dit thema. Wanneer je denkt dat ik de plank volledig missla, de essentie mis, te idealistisch ben of mezelf niet genoeg verdiept heb in het thema, laat het hieronder weten en we starten een intensieve discussie met elkaar.

BASISKWALIFICATIE EXAMINERING BKE

Online training met coaching op je eigen tempo. Je kunt meteen starten!