“Nou gewoon zoals ik het zeg… Wat is de bedoeling ervan?”

We zitten midden in een gesprek over het nieuwe curriculum. Onderwerp van gesprek is de studiereis. Een paar docenten proberen vast te stellen in welk kwartaal van de propedeuse de studiereis een plek moet krijgen. De meningen verschillen. “Het was altijd het eerste kwartaal, ik vind dat je dat zo moet laten.” “Ja, dat vind ik ook, het wordt ook erg hoog gewaardeerd door studenten.” “Maar het past wel heel mooi bij de inhoud van het derde kwartaal.” “Ja dat is zo.” “Maar ik vind wel dat je ook rekening moet houden met…”

Ik luister. Mijn gedachten dwalen af naar dat ene woord… Ik ben een boek aan het lezen. Niet nu natuurlijk, thuis. En dat houdt me bezig. Heb jij dat ook? Dat zodra je aan een boek begint, je alles wat je leest projecteert naar je eigen situatie? Nou, zo zit ik er vandaag dus bij. De ‘Verdraaide Organisaties’ van Wouter Hart onbewust in mijn gedachten. Ik ben er nog niet zo ver in, maar beloof jullie een blog als ik ik het uit heb. Erg interessant.

Inmiddels is de kern van het boek me duidelijk, en dat ene woord is wat er op dit moment door mijn hoofd gonst. De bedoeling… Denken vanuit de bedoeling… Continu met elkaar reflecteren vanuit die bedoeling. De bedoeling die richting geeft aan dat wat we nodig hebben, de keuzes die we maken en dus aan dat wat we gaan doen…

Dan hoor ik het mezelf vragen. “Wat is eigenlijk de bedoeling van de studiereis?” Vier paar ogen kijken me aan. “Wat bedoel je, de bedoeling?” “Nou gewoon zoals ik het zeg… Wat is de bedoeling van de studiereis?

Even is het stil, dan komt het gesprek weer op gang. Het is lastig om over de studiereis te praten in de vorm van de bedoeling, dat blijkt. Het is zo’n gewaardeerd onderdeel van het curriculum. Het ter discussie stellen ervan leidt tot een gevoel van ongemak, onveiligheid en bijna weerstand. Moet de studiereis er uit dan? Ondenkbaar! Nee, nee… Dat is zeker níet de bedoeling. Maar laten we in ons nieuw curriculum niet gaan spelen met oude puzzelstukjes zonder te weten wat daar de bedoeling van is.

Van de bedoeling van de studiereis komen we bij de bedoeling van het onderwijs. Wat willen we dat studenten leren? Waarom is de studiereis daar zo geschikt voor? De recent geformuleerde leerresultaten komen op tafel en het gesprek krijgt een heel andere wending. Het gesprek krijgt structuur, focus en we komen op een paar mooie nieuwe ideeën. Iedereen is enthousiast. Dit leidt ergens toe.

Wat we uiteindelijk gaan doen met de studiereis doet eigenlijk niet eens ter zake. Door de manier waarop het gesprek nu gevoerd wordt, zal de studiereis niet meer het doel op zich zijn. Het gaat op een onderbouwde manier dienen als middel om studenten iets te laten leren. En daar gaat het om. Dat is tenslotte de bedoeling, toch?

Ik neem ‘de bedoeling’ deze week met me mee. Bij alles wat ik doe, bij ieder overleg, bij elke beslissing die ik neem. Wat was ook weer de bedoeling? Vandaag mijn blog. De bedoeling…?

Jou aan het denken zetten, ideeën genereren waar we allemaal van kunnen leren en die in een nieuw blog aan jullie voorleggen.

En dus:

Ik ben nieuwsgierig. Benieuwd naar hoe ‘de bedoeling’ voor jou betekenis krijgt als je er over na gaat denken. Benieuwd of jij door deze vraag andere gesprekken krijgt met mensen, andere beslissingen neemt of je lessen anders inricht?

Zijn er trouwens meer onder jullie die het boek over verdraaide organisaties lezen of gelezen hebben? Ik zou heel graag van je horen hoe je de informatie hieruit toepast in het onderwijs. Docent of leidinggevende? Ik hoor graag je ideeën!

BewarenBewaren